KATA SENDI

Golongan kata sendi adalah golongan kata yang digunakan untuk menyambungkan frasa nama dengan kata atau frasa-frasa dalam ayat. Kata sendi menunjukkan perkaitan antara satu perkataan/frasa dengan perkataan/frasa yang lain.

Contoh:

• Buku di pejabat (kata nama + kata sendi + kata nama)
• Menyelam sambil minur air (kata kerja + kata sendi + frasa kerja)
• Rosak kerana banjir melanda (kata sifat + kata sendi + frasa nama)

Fungsi kata sendi

Ada lima fungsi kata sendi:

1. Menunjukkan tempat atau arah.

melalui jalan dalam

pada fikiran saya

2. Menunjukkan masa.

dalam tahun lepas

sewaktu bulan biru

3. Menunjukan sebab akibat.

Kemalangan berlaku kerana jalan licin

Sebab mulut badan binasa

4. Menunjukkan pelaku.

Perlawanan akhir itu dimenangi oleh Kedah FA

5. Menunjukkan mangsa.

Perompak itu kena belasah

Bahagian kata sendi

Kata sendi boleh dibahagikan kepada dua bahagian utama:

• Sendi nama
• Sendi kata

Sendi nama

Kata sendi nama ialah perkataan yang letaknya di hadapan frasa/kata nama. Antara kata sendi nama yang biasa digunakan ialah:

di ke kepada pada

dari daripada seperti dengan

Sendi kata

Kata sendi kata ialah perkataan yang letaknya di hadapan frasa/kata kerja, kata sifat dan kata tugas.

bagi sambil

selepas sebelum

Bentuk kata sendi

Kata sendi juga boleh dibahagikan mengikut bentuknya:

Sendi tunggal

antara bagai demi

hingga kerana sejak

Sendi berimbuhan

bagaikan berikut mengingat

merupakan sehubungan seputar

Sendi majmuk

atas sebab bagaimanapun dalam hal daripada

di antara kepada oleh kerana selain daripada

Sumber : Wikipedia, ensiklopedia bebas

KATA HUBUNG

Kata hubung ialah perkataan yang digunakan untuk menggabungkan:

• perkataan dengan perkataan;
• rangkai kata dengan rangkai kata; dan
• ayat dengan ayat.

Kata hubung terbahagi kepada tiga iaitu:

1. Kata hubung gabungan
2. Kata hubung pancangan
• Kata hubung pancangan relatif
• Kata hubung pancangan komplemen
• Kata hubung pancangan keterangan
3. Kata hubung pasangan.

Kata hubung gabungan

Menggabungkan klausa-klausa yang sama tarafnya. Contoh kata ialah dan, atau, serta, tetapi, malahan, sambil, tetapi, sementara, sebaliknya, seterusnya.

Contoh ayat:

• Pemanah itu melepaskan anak panah, tetapi tidak mengena sasaran kerana busurnya patah.
• Belum tentu... sama ada pergi rumah kawan atau balik kampung,’’ katanya.
• Dia mengelak, lantas menikam.

Kata hubung pancangan

Kata hubung pancangan relatif

Kata hubung ini menghubungkan klausa utama dengan klausa klausa pancangan (kecil). Hubungan ini menggunakan kata hubung yang.

Contoh ayat:

• Pelajar yang berjaya itu diberi hadiah.
• Budak yang sedang membaca itu adik perempuan saya.
• Buku yang dikarang oleh Ahmad itu buku sejarah.

Kata hubung pancangan komplemen

Kata hubung ini menghubungkan satu klausa sebagai komplemen pada satu klausa utama. (Komplemen bermaksud pelengkap). Jadi, klausa klausa pancangan komplemen itu melengkapkan klausa utama. Kata hubung yang berperanan begitu ialah bahawa dan untuk.

Contoh ayat:

• Guru tahun enam itu menyatakan bahawa semua muridnya mendapat enam A.
• Mereka mengetahui bahawa Haji Ahmad adalah ahli perniagaan besar.
• Kerajaan membuat jambatan untuk rakyat melintas sungai.

Kata hubung pancangan keterangan

Kata hubung pancangan keterangan menghubungkan klausa keterangan kepada klausa utama. -Kata hubung itu ialah kerana, agar, meskipun, sekiranya, semoga, supaya, kalau, andaikata, kendatipun, hingga, jika, jikalau, semasa, sementara, setelah, sewaktu, sekiranya, ketika, tatkala, walaupun, dan sesungguhnya.

Contoh ayat:

• Berusahalah sekuat mungkin sementara badan masih sihat
• Saya berkawan dengannya semenjak kecil

Kata hubung berpasangan

Kata hubung ini selalunya wujud dalam berpasangan dan merupakan gabungan kata hubung pancangan dan kata hubung gabungan. Kata hubung itu ialah baik...mahupun, baik...baik, bukan sahaja... malah, entah...entah,jangan...pun, kian...kian, sama ada... ataupun, sedangkan...inikan pula, semakin...semakin, sungguhpun...tetapi, dan walaupun...namun..

Contoh ayat:

• Kian lama kian banyak orang yang ke sana.
• Fuad bukan sahaja nakal malah suka ponteng sekolah.

Sumber : Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

KATA GANDA

Kata ganda ialah kata yang terbentuk daripada kata yang digandakan, sama ada sebahagian atau seluruhnya.

Kata ganda terdiri daripada:

1. kata ganda seluruh
2. kata ganda semu
3. kata ganda separa (separuh)
4. kata ganda bersajak atau berima
5. kata ganda berimbuhan.

Kata ganda seluruh

Kata ganda seluruh ialah kata dasar yang digandakan seluruhnya. Kata dasarnya boleh mengambil bentuk kata nama, kata adjektif, kata kerja, atau kata keterangan. Kata ganda seluruh digabungkan dengan tanda sempang (-).

Gandaan kata nama	Gandaan kata kerja	Gandaan kata adjektif
buku-buku kereta-kereta pagi-pagi	baring-baring jalan-jalan pandang-pandang	awal-awal bulat-bulat manis-manis

Kata ganda semu

Kata ganda semu mempunyai makna yang khusus, umpamanya: biri-biri, kanak-kanak, kupu-kupu.

Serupa dengan kata ganda seluruh, kata ganda semu ialah kata dasar yang juga digandakan seluruhnya, dan digabungkan dengan tanda sempang (-). Bagaimanapun berbeza dengan kata ganda seluruh, kata dasarnya hanya mengambil bentuk kata nama. Kata ganda dengan sendirinya membawa maksud tunggal atau jamak.

Kata ganda separa

Kata ganda separa terbentuk apabila sebahagian daripada kata saja yang digandakan. Semua kata ganda separa terdiri daripada kata nama, khususnya yang memberi maksud kepada benda atau konsep yang memiliki sifat atau keserupaan dengan kata dasar. Misalnya:

• cecair (mana-manan bahan yang berada dalam keadaan cair, seperti air atau bendalir)
• kekunci (butang untuk menaip dari komputer, diilhamkan dari perkataan Inggeris key yang juga bermaksud kunci)
• lelangit ("langit" atau daerah teratas dalam rongga mulut)

Kata ganda bersajak/berima

Kata ganda bersajak atau berima ialah kata ganda yang mengalami persamaan atau penyesuaian bunyi (rima) di pangkal, di hujung, atau seluruhnya apabila digandakan. Contohnya:

1. persamaan bunyi di pangkal: lalu-lalang, beli-belah, dentam-dentum, dan sebagainya.
2. persamaan bunyi di hujung: karut-marut, cerai-berai, calar-balar, dan sebagainya.
3. penyesuaian bunyi seluruhnya: compang-camping, dolak-dalik, huyung-hayang dan selok-belok

Kata ganda berimbuhan

Kata ganda berimbuhan atau menyalin terhasil dengan membubuh imbuhan di mana-mana tempat dalam kata ganda. (Rujuk Imbuhan dalam bahasa Melayu).

• Imbuhan awalan di awal kata: tergesa-gesa, berpura-pura
• Imbuhan awalan selepas tanda sengkang: tahu-menahu, kejar-mengejar
• Imbuhan akhiran di akhir kata: barang-barangan, terang-terangan
• Apitan seluruh kata ganda: tergila-gilakan, menghuru-harakan

Sumber : Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.